Beste lezer,

Bijzonder, dankbaar, intensief, voorrecht zijn de eerste woorden die in mijn brein opsteken  

als ik terug denk aan de afgelopen weken.

Ontmoetingen gehad met mensen met levenservaring, levenskracht, wijsheden, collega’s met passie en bijzonder gedreven mensen,

Wat kun je nog meer wensen?

Als ik aandacht schenk aan de situatie in het algemeen

kom ik niet om de woorden ingewikkeld, angst, schaamte, volken, cultuur, grenzen, politiek, niet bevatten en lawaai heen.

Soms krijg je het gevoel dat je moet kiezen voor een bepaalde kant.

Wellicht denk je nu wat is ze zwaar op de hand.

Volgens een inwoonster is Israël een fantastisch rotland,

Mijn hoop is liefde onderling en met de buurlanden, dat krijgt de overhand.

                                                                                                                  

Jeruzalem een bijzondere stad

wat ik niet in woorden vat.

Beit Yusef  plek waar ze de gehandicapte kinderen voor een paar dagen per maand opvangen en van alles leren

en daarnaast de familie ondersteunen en stimuleren.

Een kado om hier 2 maanden te zijn is het geweest,

ook al was het niet alle momenten feest.

Het einde is in zicht,

tevens van dit gedicht.

Johanna