Gisteravond heb ik een stukje voor het blog geschreven, ik wil er nog iets aan toevoegen.

We zijn nu 4 weken hier en voelen ons thuis. We wonen met 5 verschillende mensen  in een huis en we kenden elkaar niet en als je ziet hoe we met elkaar omgaan.... bijzonder! 

We hebben plezier maar er zijn ook diepere gesprekken en dan niet te vergeten het lekkere eten wat Agnes kan maken!

Het leven is hier heel intens en daar worden we behoorlijk moe van, dus...vroeg naar bed.

Soms is ons huis net de zoete inval, dan zoeken mensen voor een paar nachten onderdak en dat geeft weer veel gezelligheid en gesprekken over hoe we het hier ervaren.

Ook hebben we soms zomaar op straat een gesprekje of met iemand die onze gootsteen weer in orde maakt, en ze zeggen eigenlijk het zelfde. Ze zijn moe van alle stress en dreiging, zowel aan de joodse kant als ook aan de arabische kant. Ze willen in vrede met elkaar leven

Ook de mensen die op de speciale plekken wonen die God heeft beloofd en die ze bebouwen en wijngaarden planten en de wijn ervan drinken.We hebben een gezin bezocht dat daar woont en de man vertelt hoe ze daar leven, we hoorden over de goede dingen maar ook over de moeilijke.

Ons doel om te gaan was om te dienen en er te zijn, tja wat voor verwachtingen heb je daarbij???

Soms krijg je iets heel anders te doen, dan leer je wel flexibel te zijn en zit het vaak in de kleine dingen zoals bij mij. Ik laat de hond van Eleore uit, geef haar thee en maak pap, terwijl er eigenlijk meer gedaan moet worden waar ik geen tijd voor heb. Als ik dat tegen haar zeg dan zegt ze: als je dat voor mij doet dan doe je dat voor Israel. Daar word je stil van.

Zo was het dan weer voor even.

Joke